DAMPENDE DRADEN

Zwoel nazomerweer. Dat is het. Een oudewijvenzomer noemen ze ’t ook wel. Van dat mooie hogedrukweer waarbij de spinnendraden door de lucht zweven en in je gezicht kriebelen.
En dan die ijle ochtendzon die – dankzij de dauw, want de nachten zijn al wél koud – ’s morgens vroeg zorgt voor dampende draden vol diamantjes. Het was prachtig buiten vanochtend.

Zo mooi dat ik mijn twee spookjes met een boogje de school ingezwiept heb en vol gas ben teruggeraced naar huis om nog heel even van dat vroege oktoberlicht te kunnen profiteren.

Natúúrlijk was ik daar goed op voorbereid.
Met een heus boswachterstenue; Volledig expeditiewaardig…

Rubberen kaplaarzen (lees: suède tijgerschoenen) en een outdoorbroek (lees: een leren rokje), waardoor ik extra hard kon fietsen (lees: dankzij datzelfde rokje moeizaam trappend de weilanden bereikte).
Ik ben over hekjes geklommen (heel charmant) en heb door het hoge natte gras én een slootje gewaad (die laatste zag ik over het hoofd. Afgeleid door die goudglinsterende grassprieten. Natuurlijk).