Knipoogje

Ferm en pront, plat of rond. Stoutmoedig en stoer, of vroom en keurig. Dartel, duf, of ronduit treurig.
En dan heb ik het nog niet eens over het formaat.
Lieve hemel, wat valt er toch veel te observeren…

Jij vond dat ook leuk. Kijken bedoel ik. Want de mensheid komt in vele soorten en maten.
Zo ook ‘la derrière’. Of – in giechelende spookjestaal – : billen!

Ach, wat zou je Klein Meneertje geknuffeld hebben als je die van hem had gezien deze week.
Feestelijk versierd met ‘honderdduizend-miljoen-ontelbaar’ rode vlekjes.
Dat voelde natuurlijk een stuk minder vreugdevol dan het eruit zag.

Het was met recht een woelige waterpokken week.

Ik heb vaak aan je gedacht de afgelopen dagen. En stelde me dan zo voor dat jullie samen op de bank zouden zitten. Grote Oops en Klein Meneertje. Veilig samen in een hoekje. En dat jij dan een verhaal zou hebben verzonnen. En een eigenst gemaakt liedje zou hebben gebromd. Zo eentje met een vilein grapstaartje.
En dat Klein Meneertje, ondanks al dat gekriebel en gedoe, dan had moeten grijnslachen.
En wist dat –ie nog heel even door een zure appel moest bijten, maar dat het daarna – even koppen, beloofd! – weer helemaal goed kwam.

Die zure appel lag ineens in de fruitschaal. En hij was nog grappig ook.

Big magic. Of op zijn minst een twinkelend knipoogje.

x